Feestdagen, verjaardagen, jubilea en speciale dagen voegen altijd een extra gevoel van herinnering toe na een verlies. Afgelopen maand heb ik het verlies van mijn geliefde meegemaakt. Daar komt nog bij dat het de verjaardag van mijn vader is, en volgende maand is het de verjaardag van zijn dood. De twee helden in mijn leven.

Als rouwcoach bracht dit alles me in een situatie van ‘praktiseren wat ik predik’. Ik zal een paar hulpmiddelen met je delen die me in staat hebben gesteld om op een plaats van vrede en voltooiing te komen. Weet dat het normaal en natuurlijk is om te rouwen na een aanzienlijk verlies (door overlijden, echtscheiding, scheiding, relatie, baan, geld, enz.). Onderdruk deze belangrijke stap op je rouwreis niet. Er is de andere kant, maar de enige manier om door deze wildernis van verdriet te navigeren, is er doorheen te gaan. Weet ook dat niemand je kan vertellen hoe je moet rouwen, want er is geen goede of foute manier om te rouwen, en niemand kan de relatie die je met je geliefde deelde echt kennen of begrijpen.

Hier zijn drie tools die ik niet alleen gebruik voor mijn cliënten met rouwcoaching, maar die ook effectief voor mij hebben gewerkt:

1. Zoek een activiteit waar je iets terug kunt doen. Ik heb op Thanksgiving Day vrijwilligerswerk gedaan in een verpleeg-/revalidatiecentrum en ik kan de vreugde en voldoening die deze ervaring me gaf niet in woorden uitdrukken. Ik had echt het gevoel dat dit was waar ik op dat moment echt hoorde te zijn. Ik keek naar de Thanksgiving Day Parade op televisie met een 98-jarige inwoner, die niet wilde dat ik wegging. Ik bezocht met een andere bewoner die vreugdevol haar wonder van genezing deelde, en leerde dat ze een buurvrouw is, waardoor een nieuwe vriend manifesteerde. Omdat ze allebei eindeloos hun dank aan mij uitten, merkte ik dat ik ze bedankte. Ik verliet de faciliteit alsof ik op lucht liep. Niet om mijn verlies te onderschatten, maar om me zo dankbaar te zijn dat ik was waar ik was in die periode.
2. Voel je niet verplicht om iets te doen waar je geen zin in hebt. Het is oké om ‘nee’ te zeggen. Ja, familieleden en vrienden maakten zich zorgen en nodigden me uit voor een etentje. Nadat ik had nagedacht over hoe ik nee kon zeggen, praktiseerde ik wat ik preek, en bedankte ze voor de uitnodiging, maar ik zou niet meegaan. Heb geen spijt. Echte familie en vrienden zullen het begrijpen. Vergeet niet dat ze alleen maar proberen te helpen.
3. Schrijf een brief. Een andere effectieve rouwactiviteit die ik aanbeveel, is het schrijven van een brief. Als het verlies het gevolg is van een overlijden, schrijf dan een brief aan uw dierbare. Sluit de brief af met “Tot ziens” en onderteken hem. Dit zal helpen als je moeite hebt met het accepteren van het verlies, en dit belemmert je om door de reis te gaan en vooruit te gaan.

Ik kan je niet genoeg benadrukken dat hoe eerder je accepteert dat je leven zoals het was nooit meer hetzelfde zal zijn, hoe eerder je verder kunt gaan met je ‘nieuwe leven’. Ik raad rouwcoaching, steungroepen of professionele hulp aan als je het nodig hebt. Ik laat je achter met een van mijn favoriete citaten. “Het moeilijkste van elke reis is de eerste stap zetten, maar je moet blijven stappen.”

Bron: Dora Carpenter