Goudmijntrip naar thermische stad
Een weekend in juli 2002 vertrokken Buddy Davis en ik voor een weekend goudzoeken in North Carolina. Onze plaatselijke club hield een gemeenschappelijke opgraving waarbij elke persoon die zich aanmeldt een deel van het goud van de opgraving krijgt.
Thermal City Gold Mine is een zeer interessante plaats. Ze hebben huisjes te huur en campings, we kiezen ervoor om te kamperen langs de rivier die door de mijn liep. Naast het gewone graven, kochten we ook een voorlader vol met aarde en lieten ze deze in de beek net onder onze camping plaatsen. We waren van plan om de kleine hoge bankier die ik bezat te gebruiken om het vuil voor goud te bewerken.
De hoge bankier fungeert ook als een twee 1/2 inch dreg of een hoge bankier. Het heeft een kleine benzinepomp die water over het vuil spuit en het door de sluis spoelt waar het goud samen met het zwarte zand vastzit. Wanneer het zwarte zand een back-up begint te maken of de pomp geen gas meer heeft, spoelen we het zand uit in een emmer van 5 gallon. We nemen dan een pauze en verdelen het zand om het goud uit te spoelen. Pannen is het leukste gedeelte, je wast het vuil en zand van de bovenkant totdat je nog maar een klein beetje in de hoek van de pan hebt. Dan draai je het water met de klok mee rond totdat het zwarte zand langzaam wordt bewogen en het goud er doorheen schijnt. Dat is echt een prachtig gezicht. Je gaat door met deze beweging totdat het goud vrij is van het zand, dan pak je je droge vinger en raak je het goud aan. Het blijft aan het uiteinde van je vinger plakken totdat je het water in een klein flesje aanraakt. Het goud zakt dan heel snel naar de bodem van de fles.
We werkten zaterdag de hele dag aan de gemeenschappelijke opgraving en onze privé-vuilhoop tot het donker was en trokken ons terug in onze tent. Dit leefde zeker, je hoorde de beek net onder de tent en de zomernacht was lekker koel in de bergen. We waren net ingedommeld toen we een trein hoorden naderen. We waren er de hele dag geweest en hadden geen treinen of sporen gezien. De naderende trein werd luider en luider totdat we zeker wisten dat hij over onze tent zou gaan rijden. Ik ben in mijn leven nog nooit zo dicht bij een passerende trein geweest. We keken uit de tent en aan de overkant van de beek en omhoog aan de kant van de oever waar je de sporen niet kon zien, was een goederentrein die begon aan zijn lange trektocht langs de kant van de berg.
We hebben lekker gelachen en zijn weer in slaap gevallen. Al snel hoorden we het gekrijs van treinremmen die zo luid werden dat je er bijna niet tegen kon. Een goederentrein kwam de berg af en trapte de hele weg op de rem. Zo ging het de hele nacht, een trein ging de berg op en dan een andere de berg af. Na een tijdje was het niet zo grappig meer. De volgende dag was het allemaal weer rustig, die route moesten ze alleen ’s nachts rijden.
Het kan voor mij een terugverdientijd zijn geweest. Vele jaren geleden waren we op een kerkretraite in een hut in de bergen van North Georgia en ik nam een cassettespeler en een cassette met het geluid van een naderende trein. Die avond draaide ik de band op de veranda van de hut. De trein klonk alsof hij dwars door de cabine ging. Iedereen moest goed lachen om de grap, en nu was de grap van mij.
Die zondagavond verzamelden we voor de trekking voor de Gold Nuggets, de eerste persoon zou de grootste krijgen en het was een mooie die meer dan een ons woog. Ik bleef wachten op mijn naam en toen kreeg Buddy zijn naam omgeroepen en kreeg een kleine picker. Eindelijk hoorde ik mijn naam, ik stond als laatste op de lijst. Ze hadden echter een special voor de laatste persoon, het waren een paar gekristalliseerde nuggets of ik moet zeggen kleine plukkers. Maar ze waren ongebruikelijk en ik was blij.
Buddy en ik hebben een behoorlijke hoeveelheid goud teruggevonden van onze lading vuil en genoten van het weekend, behalve de slapeloze nacht met de treinen.