Gullivers reis als symbolisch werk

Jonathan Swift (1667-1745) was schrijver, journalist en politiek activist. Hij is vooral bekend om zijn satirische roman Gulliver’s Travel en satirisch essay over de Ierse hongersnood, ‘A Modest Proposal’. ‘Gulliver’s Travels’ is een boek vol fantasie, satire en politieke allegorie, dat door alle leeftijden geliefd is. Hij schreef Gulliver’s Travels in 1725, en het werd gepubliceerd in 1726. Het boek kreeg een groot succes in het hele Britse rijk en verdiende de titels van schrijver en commentator van grote kwaliteit en reputatie voor de auteur. In dit boek wordt de reis gemaakt van Gulliver, een chirurg op een koopvaardijschip, naar vier denkbeeldige landen. Het boek is dus opgedeeld in vier delen. Zijn eerste reis is naar Lilliput, waarvan de bewoners ongeveer 15 cm lang zijn. Zijn tweede bezoek is aan Brobdingnag, het land van de reuzen. Zijn derde bezoek is aan de eilanden Laputa en Legedo, bewoond door filosofen en wetenschappers, met liefde voor muziek en wiskunde. Zijn laatste bezoek is aan het land van de Honyhnhnms en Yahoos. Het zijn rationele en beschaafde paarden, en de yahoo’s zijn onredelijke en beestachtige mensen, helemaal vies.

Voordat we de symbolen van zijn werk, ‘The Gulliver’s Travel’, bespreken, moeten we iets weten over de literaire term ‘symbool’. Het woord ‘Symbool’ is afgeleid van het laat-Latijnse woord ‘Symbolum’ betekent teken, teken of embleem. Het is inderdaad het sieraad van de literatuur. De auteur gebruikt het om alle verborgen dingen of de werkfilosofie eerlijk aan de lezers bloot te leggen, omdat ze misschien niet worden geconfronteerd met moeilijkheden om te worden begrepen. Als zoiets zou gebeuren, zou het werk niet interessant en nuttig zijn om de leeftijd weer te geven. Het is duidelijk dat Jonathan Swift symbolen heeft gebruikt om zijn ideeën aan de lezers over te brengen door het met behulp ervan gemakkelijker te maken. Als we alle dingen in het oog houden, kunnen we zeggen dat een symbool iets is dat voor iets anders staat. In Gulliver’s Travels staat alles voor iets anders, omdat het is geschreven om hedendaagse filosofieën en gebruiken te bekritiseren. Bijna iedereen in dit boek staat voor een historische figuur of voor een idee.

Laten we eens kijken naar de symbolen die worden gebruikt in zijn werk, The Gulliver’s Travel’.

In het eerste boek vertelt Swift over Gullivers bezoek aan Lilliputters, de zes-inch bewoners. Ze vertegenwoordigen het symbool van extreme trots van de mensheid. De auteur vertegenwoordigt het ras ironisch. Hij ontdekt dat het kleine wezens met een kleine geest zijn, maar ze zijn het toneel van roddel en samenzwering; ondanks dat beschouwen ze zichzelf als groots. Gulliver raakt in de ban van hun ijdele glorie en wordt goedgelovig gemaakt door hun dreigementen met straf, hoewel het ras geen echte fysieke macht over hem heeft. Gulliver komt meer te weten over de cultuur van Lilliputters en het grote verschil in grootte tussen hem en het ras. Het is expliciete satire op de Britse regering. Gulliver ontdekt dat Lilliputiaanse regeringsfunctionarissen zijn gekozen op basis van hun vaardigheid in touwdansen, wat als willekeurig en belachelijk wordt erkend. Het symboliseert het willekeurige politieke benoemingssysteem van Engeland. Het verschil in grootte symboliseert het belang van fysieke kracht. Gulliver kan de lilliputters verpletteren door achteloos te lopen, maar ze beseffen niet dat hun eigen onbeduidendheid symbool staat voor hun kleingeestigheid. Ze houden Gulliver vast, in de overtuiging dat ze hem kunnen beheersen. Swift symboliseert het de holle claim van de mensheid op macht en betekenis.

Swift is erg voorzichtig met zijn satire en het gebruik van symbolen. De artikelen die Gulliver heeft ondertekend voor het verkrijgen van zijn vrijheid zijn in formele en voor zichzelf belangrijke taal symboliseert een zinloos en tegenstrijdig stuk papier, omdat Gulliver het symbool is van grote kracht en macht. Hij kan alle banden schenden voor zijn eigen veiligheid. De geschiedenis van het conflict tussen Lilliput en Blefuscu is belachelijk. De hoge hakken en de lage hakken symboliseren de Whigs en Tories van de Engelse politiek. Lilliput en Blefuscu symboliseren Engeland en Frankrijk. Het gewelddadige conflict tussen Big Endians en Little Endians symboliseert de protestantse Reformatie en de eeuwenlange oorlog tussen katholieken en protestanten. De Europese geschiedenis is dus een reeks wrede oorlogen over zinloze en willekeurige meningsverschillen. Het conflict ‘hoe iemand ervoor kiest om een ​​ei te kraken’ is een symbool van dwaasheid en trivialiteit. Het is belachelijk en onredelijk om te concluderen dat er geen goede of verkeerde manier is om te aanbidden. Swift suggereert dat de christelijke Bijbel op meer dan één manier kan worden geïnterpreteerd. Het is belachelijk dat mensen ruzie maken over hoe ze het moeten interpreteren als men er niet zeker van is dat zijn interpretatie juist is en anderen verkeerd.

De lilliputter-keizer is het symbool van tirannie, wreedheid en corruptie, en hij is geobsedeerd door ceremonies die een onveranderlijk symbool van slecht bestuur laten zien. Het is ook een bijtende satire op George I, de koning van Engeland (van 1714 tot 1727), gedurende een groot deel van Swifts carrière. Hij heeft geen bewondering voor de koning. De lilliputter-keizerin staat voor koningin Anne, die Swift’s vooruitgang in de Church of England blokkeerde, omdat ze aanstoot had genomen aan enkele van zijn eerdere satires. Gullivers urineren op haar kwartier staat voor Swifts werk ‘A Tale of a Tub’. De afkeer van de keizerin over Gullivers plassen is vergelijkbaar met de kritiek van koningin Anne op Swifts werk en haar pogingen om zijn vooruitzichten in de Anglicaanse Kerk te beperken. Eigenlijk symboliseert zijn urineren zijn vermogen om de lilliputters te beheersen. Het illustreert het belang van fysieke kracht. Gulliver gehoorzaamt niet aan het bevel van de keizer om de vloot van Blefuscu te vernietigen en toont zijn verantwoordelijkheid jegens alle wezens. Gulliver bevindt zich in een positie om de Lilliputters-gemeenschap voor altijd te veranderen. Er is een verwijzing naar het leger tussen Lilliput en Blefuscu, wat hun patriottische glorie symboliseert met zo’n trots marcheren van legers. Het verzoek van de lilliputter aan Gulliver om te dienen als een soort geïmproviseerde triomfboog voor de troepen om te passeren, is een zielige herinnering dat hun grote parade uiterst dwaas is. De oorlog met Blefuscu is het symbool van de absurditeit die voortkomt uit gewonde ijdelheid. Vandaar dat de lilliputters symboliseren de verloren menselijke trots en het geeft Gullivers onvermogen aan om het correct te diagnosticeren.

In boek II (Deel II) vertelt Jonathan Swift het bezoek van Gulliver aan het reuzeneiland. Hier is zijn lopen geen symbool van gevaar voor de Borbdingnagians zoals tijdens zijn bezoek aan Lilliput, omdat de situatie omgekeerd is. Borbdingnagians vertegenwoordigen Engelse manieren. Na een korte periode als een werkende freak, wordt Gulliver gered door de koning en de koningin, en leidt hij een comfortabel leven aan het hof. Hij besteedt veel van zijn tijd aan het leren van de taal en het praten met de koning over het leven in Engeland. De koning komt naar voren als een eerlijke, barmhartige heerser, een zeer sympathieke en humane man. De Borbdingnagians symboliseren de persoonlijke, persoonlijke en fysieke kant van de mens, van dichtbij bekeken. In Lilliputters symboliseerde Gulliver goddelijke macht, maar hier is hij het symbool van slaaf en marionet om verschillende trucs uit te voeren voor betalende toeschouwers. De Borbdingnagians symboliseren geen negatieve menselijke eigenschappen. Het gedrag van Borbdingnagians is anders en lijkt meer beschaafd dan Gulliver. De goede wil van de koningin jegens Gulliver en gezond verstand worden gevonden. Zijn slavernij is virtueel en symboliseert de fundamentele menselijkheid van Borbdingnagians. Het is dus vergelijkbaar met Europeanen die graag een snelle sprong maken wanneer de gelegenheid zich voordoet. Hij is een gouden marionet in hun handen, en hij krijgt een comfortabele wieg met bescherming tegen de ratten.

In dit boek vinden we een dwerg die niet in staat is de macht te verwerven die gewoonlijk gepaard gaat met grote fysieke afmetingen, maar hij krijgt onderscheidend vermogen dat de politiek symboliseert van degenen die proberen macht te verwerven, niet door fysieke kracht, maar door hun onderscheidend vermogen dat precies immoreel en normaal. De dames en hun gebreken symboliseren onvolmaaktheid zoals onderzocht door voldoende nauwkeurig onderzoek. Gullivers microscopische kijk op vliegen en vlees symboliseert de ontdekking van de microscoop. Aan het eind van de zeventiende eeuw verschenen voor het eerst boeken met uitvergrote afbeeldingen. Dergelijke microscoopbeelden kenden niveaus van complexiteit en fouten. In zijn ogen wordt de kleine omvang van Europeanen geëvenaard door hun morele zwakte. Gullivers aanbod van buskruit vertegenwoordigt de onvolmaaktheid van de Britten. De weigering van de koning symboliseert dit ras menselijker dan de andere rassen. Het betekent dat in deze samenleving de ondeugden zoveel mogelijk worden geminimaliseerd. Hoewel deze race een enorme morele prestatie heeft geleverd, is hij nog niet perfect.

Gullivers derde bezoek is aan Lupta, dat de aanval van Swift op wetenschap en abstracte kennis laat zien. De Laputans zijn het symbool van de domheid van theoretische kennis die niet relevant is voor het menselijk leven. Tijdens zijn reis werd zijn schip aangevallen door de piraten. Hij sprak met hen in de Nederlandse taal, maar later symboliseerde zijn onthulling van heidenen die meer barmhartig dan christelijk waren Swifts religieuze overtuiging. Tijdens dit bezoek wordt kracht niet geïmplementeerd door fysieke grootte, maar door technologie. Het drijvende eiland is zowel een formidabel wapen als een allegorisch beeld vertegenwoordigt het symbool van de regering en het volk. Tijdens dit bezoek vertelt hij over de starre toewijding van de Laputanen aan abstracte theorie, taal, architectuur en geografie symboliseert niet-menselijkheid. De wetenschappers zijn bezig om zonnestralen uit komkommer te halen en uitwerpselen weer in voedsel te veranderen en ijs in buskruit te veranderen. De architecten zijn betrokken bij het ontwerpen van een manier om huizen vanaf het dak te bouwen die symbool staan ​​voor onmogelijkheid en doelloosheid, die de wetenschappelijke samenleving vertegenwoordigen die in 1660 is opgericht. Robert Boyle, Robert Hooke en Isaac Newton waren allemaal leden van de Royal Society. Zijn belangrijkste taak was om de nieuwe technieken van de wetenschap te gebruiken om het ambacht enz. te verbeteren. De theoreticus verwoestte een land door zijn mensen te dwingen hun nieuwe en volkomen nutteloze methoden te volgen.

Gullivers ontsnapping naar Glubbdubdrib symboliseert Swifts poging om de normen van abstract leren uit te dagen. Over het algemeen werden de oude Grieken en de Romeinen als echt deugdzaam beschouwd, terwijl ze als Europeaan tot enigszins gedegenereerd waren. Afgezien daarvan symboliseren de Struldburgs van Luggnagg de menselijke verlangens. Ze zoeken het eeuwige leven en de primaire voordelen van de ouderdom. De wijsheid van de oude dag kan inderdaad worden gebruikt om de mensheid te helpen, maar de onsterfelijke Struldburgs worden alleen maar bevooroordeelder en egoïstischer. De enorme droefheid van de struldbrug en de leegte van Gullivers verlangen om rijkdom te verwerven symboliseren Swifts veroordeling van zulke egocentrische doelen als de staat van kleine geesten die niet relevant zijn voor een goede samenleving.

Jonathan Swift vertelt over de vierde reis van Gulliver naar Honyhnhnms, een ideaal van rationeel bestaan. Hier wordt de mens verondersteld Yahoo te zijn, en hij is onderworpen aan de dieren. Het geeft aan dat de dieren meer beschaafd of een modelburger zijn. Hun samenleving is gevrijwaard van misdaden, armoede, onenigheid en ongeluk. Ze zijn zich niet bewust van passie, vreugde en extatische liefde. De Honyhnhnms doen een beroep op de rede in plaats van op enig heilig schrift als het criterium voor correct handelen. Ze gebruiken geen geweld, maar alleen krachtige vermaningen. Gullivers hele verdriet suggereert dat ze een grotere impact op hem hebben gehad dan op enige andere samenleving die hij heeft bezocht.

Het is inderdaad een bittere kritiek op de mens. Jonathan Swift koos bij alle drie de bezoeken voor de mens, maar hier koos hij voor dieren. Inderdaad, de Honyhnhnms vertegenwoordigen de verkeerde en opzichtige arrogantie van de mens in de macht van de rede. Gullivers kano maken door te naaien om de huiden van yahoo’s te verzamelen om van het eiland te ontsnappen, vertegenwoordigt zijn snelle cynisme voor de mensheid. Als we het verder bespreken, is het het belangrijkste wapen van de cynicus of satiricus om de mensheid te verbeteren, want elke satiricus is een hervormer in hart en nieren.

Inderdaad, het is de visie van zijn boek in notendop. Zijn werk heeft meer aandacht en meer tijd nodig. Het verbergt een grote schat van de relevante leeftijd. Het wordt erkend dat zijn kritiek snel en hard is, maar hij heeft de mensen niet uitgebuit, maar ze gecorrigeerd door hun dwaasheden eruit te pikken.

Bron: Ali Asghar Joyo