Ik ben behoorlijk brutaal geweest in wat ik in Thailand zou eten. Omdat dit mijn eerste bezoek aan Thailand was, had ik veel waarschuwingen gekregen van verschillende mensen over een aandoening die ze ‘Thaise Tummy’ noemen.

Ik hou van pittig eten, dus ik maakte me er niet al te veel zorgen over, en ik ben er vast van overtuigd dat het ervaren van een andere cultuur, het ervaren van hun eten daar een groot deel van uitmaakt

Ik zou dingen op menu’s in Thailand proberen die ik thuis nooit zou hebben geprobeerd. Ik denk dat de fout die ik maakte, was met een paar straatverkopers. Ik kon duidelijk zien dat hun voorbereidingsruimtes niet bepaald schoon waren, maar ik had nooit verwacht wat ik voor me in petto had.

‘Thai Tummy’ klinkt als zo’n schattige aandoening… Dat is het niet. Mijn ingewanden voelden alsof ze eruit zouden vallen. Ik was een paar keer bang om te ver weg te komen van het toilet, maar werd super brutaal op dag 3. Ik ging door ontwenningsverschijnselen. Ik miste de training en moest daar weer naar binnen.

Omdat ik een paar dagen vrij had genomen, had Sawat een andere privéles gevonden om de tijd te vullen, dus ik zat zonder trainer. Ik ging terug naar de groepssessies. Het probleem was dat ik de afgelopen twee dagen, laat staan ​​2,5 uur, niet langer dan 10 minuten van een toilet was weggekomen.

Ik positioneerde mezelf strategisch bij de uitgang en verontschuldigde me wanneer dat nodig was. Na ongeveer de 4e of 5e keer kon ik zien dat dit de hoofdtrainer kwaad maakte. Toen het tijd was voor rondes, zag ik hem iets in het oor van een trainer fluisteren. Die trainer zocht me op en zei dat ik met hem meeging.

De volgende 11 minuten bestonden uit deze trainer die de bejeezus uit me schopte. Het waren de moeilijkste 3 ronden die ik ooit had gedaan. Tussen de rondes door liet hij me push-ups doen terwijl de anderen rustten. De derde ronde eindigde met mij op mijn knieën… helemaal zonder gas. Ik keek op, in de verwachting dat ik door hem zou worden geslagen, maar in plaats daarvan vond ik zijn uitgestrekte hand die me van de vloer hielp. Hij zei: ‘Goed gedaan.’ En liep weg.

Wie was deze maniak? Ik zag zijn naam op zijn korte broek staan. Zijn naam was Kay. Een blik op de Tiger Muay Thai-website vertelde me alles wat ik moest weten:

Kru Kay (gevechtsmanager)

Bijnaam: Kay

Gevechtsnaam: Pichai Wor Wolapon

Vechtrecord: meer dan 250 gevechten

Titels: Behield de nummer 3 positie in het Lumpinee stadion

Kay begon op 10-jarige leeftijd met trainen in zijn geboorteplaats Surin, in het noordoosten van Thailand. Hij begon kort daarna te vechten en verwierf al snel een reputatie op het lokale circuit als een sterke vechter, waarbij hij vele gevechten won door knock-out. Verhuisde op 17-jarige leeftijd naar Bangkok om te trainen in het beroemde Kiatsingnoi-kamp, ​​waar hij de rest van zijn carrière samen met TMT-trainer Nai trainde. Kay maakte zijn debuut in Bangkok in het Rajadamnern-stadion in de 100lb-divisie en klom vervolgens op in de gewichtsklassen voordat hij uiteindelijk een superster werd van Onesongchai, de grootste promotor in Thailand die regelmatig vecht in het Lumpinee-stadion op de nationale televisie.

Tijdens Kay’s prime vocht hij tegen de grootste namen in het Muay Thai van de dag, zoals Orono, Attachai, Thongchai, Chatchai en Yokthai Sitor. Tijdens het “Gouden Tijdperk” van Muay Thai versloeg Kay veel van de kampioenen van die tijd en steeg hij op de ranglijst, maar helaas kreeg hij nooit een titelkans.

Kay stopte met vechten op 27-jarige leeftijd, met meer dan 250 gevechten en 17 jaar aan competitie. Na zijn pensionering begon hij al snel vechters te trainen in Bangkok en Surin, waar hij kampioenen opvoedde zoals Iquezang Kor.Rungthanakeat.

Kort na de opening van Tiger Muay Thai werd Kay aangeworven om zich bij het trainingsteam aan te sluiten en is hier sindsdien gebleven. Kay heeft jarenlang veel van Tiger’s topvechters getraind en heeft nu de functie van vechtmanager. Hij regelt gevechten voor TMT-jagers in de lokale stadions, stadions in Bangkok en in het buitenland.

Kay staat bekend om zijn meedogenloze trainingsstijl, gericht op het opbouwen van kracht en uithoudingsvermogen bij zijn studenten.

Ik was teruggegaan naar Rome om mijn wonden te likken van het pak slaag dat ik zojuist had gekregen. Ik kwam op internet en las de bovenstaande informatie. Ik deed mijn schoenen aan en liep terug naar Tiger Muay Thai en schreef me in voor privélessen bij Kay.

Ik ben deze man echt gaan bewonderen. Zijn ruige uiterlijk maakt hem tot een geweldige trainer. Maar hij heeft ook medeleven, zoals bleek uit zijn bereidheid om me na onze eerste ontmoeting van de grond te helpen.

Ik zou daarna elke dag met hem trainen tijdens mijn verblijf bij Tiger Muay Thai. Ik zou ochtendgroepsessies doen, een privésessie met Kay, en dan opnieuw groepssessies. Ik kreeg een geweldige vorm en ik heb het allemaal te danken aan die maniak die me een schop onder mijn kont gaf.

Ik heb Kay nooit verteld waarom ik die dag de klas uitliep, en ik denk niet dat het hem iets zou hebben kunnen schelen. Hij kreeg de opdracht om mij een schop onder mijn kont te geven, dus deed hij dat… en ik vond het geweldig. Ik weet nu wat de term betekent dat je de stront uit je hoofd krijgt… Ik deed overal pijn, maar mijn Thaise buik was weg.

Bron: Mike Stidham