Een bruingrijs van kleur en gedrongen gebouwd, muilezelherten zijn wijd en zijd verspreid over het westen van Canada en het westen van de VS, evenals naar de oostelijke staten Wisconsin en Texas. Ze hebben hun naam te danken aan hun lange en muilezelachtige oren die een lengte van 10 inch kunnen bereiken. Hoewel het jagen op witstaartherten ook een populaire sport is, geven mensen een hogere voorkeur aan de jacht op muilezelherten, omdat hun populatie veel groter is. Ook het vlees van het muildierhert is verrukkelijk! Het jagen op muilezelherten is trouwens enorm populair in Noord-Amerika!
Het bijhouden van de leefomgeving en gewoonten van het dier zal leiden tot een meer succesvolle jacht.
Muildierherten kiezen verschillende leefgebieden. Over het algemeen geven ze er de voorkeur aan om hoog in de bergen te zijn. Alleen in het geval van het Chisos-gebergte (Texas) wisselen ze van positie met het witstaarthert en vestigen zich in verschillende delen van de vallei. Muilezelherten zijn ook te vinden aan de randen van bossen; ze wagen zich meestal niet in diepe bossen. Bosgebieden zijn daarom het beste voor de jacht op muilezelherten.
De roestrode kleur van hun jassen, die de hele zomer behouden blijft, verandert van kleur tijdens de late herfst. Het muildierhert en de achtergrond lijken één te lijken, aangezien de kleur van hun huiden grijsachtig getint is. De jacht op muilezelherten vormt dan ook een uitdaging tijdens dit open seizoen!
Ze zijn groter dan het witstaarthert. De gemiddelde hoogte is ongeveer 3 1/2 voet. Het vrouwelijke exemplaar weegt hetzelfde als een mannelijk witstaarthert. Ze weegt ongeveer 100 tot 150 pond. De mannetjes of bokken variëren van 125 tot 400 pond. Ondanks zijn omvang kan een mannelijk muilezelhert rennen met een snelheid van 40 mijl per uur. De jager moet alert zijn dat de bok niet op hem af komt stormen als er op muilezelherten jaagt!
Omdat ze niet erg kieskeurig zijn met eten, kunnen deze dieren zich voeden met elke vorm van vegetatie. Als ze hun dieet zouden kunnen kiezen, zouden ze kiezen voor taxus, wilg, bessen, douglas, druiven, paddenstoelen en espen. Daarentegen hebben de witstaartherten keuzevoorkeuren met betrekking tot voedsel. Ze zijn dus gemakkelijker op te jagen dan hun grotere neven.
De conceptie vindt plaats rond november; dus de jongen worden geboren tussen april en juni (lente). Tegen de tijd dat het jachtseizoen op muilezelherten begint, zijn de reekalfjes ongeveer zes maanden oud. De populatie groeit met sprongen omdat er vier reekalfjes tegelijk kunnen worden geboren, in tegenstelling tot twee reekalfjes die worden geboren bij een witstaarthert. Omdat ze er in overvloed zijn, zijn er maar heel weinig regels voor de jacht op muilezelherten. Het doden van muilezelherten hoeft niet te worden geregistreerd, zelfs niet op het land zonder een speciale vergunning in de staat Texas. Hetzelfde geldt niet voor het witstaarthert, dat een kleinere populatie heeft.