Voor mij is er niets beter dan naar buiten te gaan en een mooie lange trektocht te maken. Ik hou van het avontuur, de fysieke uitdaging en het ontdekken van nieuwe plekken. Ik heb ook een zekere neiging naar gletsjers. Ik vind ze geweldig, hoewel ik er nog nooit een van dichtbij heb gezien. Vorige maand kreeg ik de kans om precies dat te doen.

Ik ging niet alleen naar IJsland om te wandelen, ik was er voor zaken. Maar in het weekend besloot ik een tour te boeken. Er zijn verschillende wandel- en trekkingtourbedrijven in IJsland, dus het was niet moeilijk. Met de hulp van de receptionist van het hotel waar ik verbleef, kwam ik in contact met een bedrijf dat rondleidingen aanbiedt vanuit Reykjavik; blijkt dat je niet per se ver hoeft te reizen om de natuur in te gaan of om in contact te komen met een gletsjer.

Hoe dan ook, ik maakte mijn keuze van touroperators en vertelde hen wat ik wilde doen. Ze stelden een tour voor die paste bij mijn tijdsbestek en verlangen om een ​​gletsjer te verkennen, in dit geval de Sólheimajökull-gletsjer. Ik denk dat dit zich vertaalt als ‘sun home gletsjer’, althans ik denk dat dat is wat het vertaalt met mijn ruwe kennis van het IJslands. Deze specifieke gletsjer ligt op ongeveer twee uur rijden van de hoofdstad.

Het reisbureau kwam me ’s ochtends ophalen van mijn hotel en daar gingen we. Ik was verbaasd over hoe snel we in het land waren – Reykjavik is geen erg grote hoofdstad en het grootste deel van IJsland is onbewoond. Toen we bij de gletsjer aankwamen, was ik op slag verliefd. Het weer was perfect voor de foto en de contrasterende kleuren van de blauwe lucht en de witte gletsjer waren uitstekend.

We namen een paar minuten de tijd om een ​​veiligheidsinstructie door te nemen, onze extra kleding en stijgijzers aan te trekken en toen waren we weg. Onze gids was zeer deskundig en vertelde ons allerlei feiten over IJsland, gletsjers en dergelijke. Maar wat ik het leukst vond, was als iedereen stopte met praten. Zelden in ons drukke leven ervaren we absolute stilte en dat was een van de vroege geneugten van deze gletsjertocht – we stopten allemaal met lopen en praten en daar was het, totale stilte. Ik draaide mijn gezicht naar de zon en nam dit moment gewoon in me op.

Later konden we enkele kloven en prachtige blauw-witte ijssculpturen verkennen. Als je dit soort ijs aanraakt, sta je versteld hoe glad het is – als gepolijst glas. We moesten door lange richels lopen die leken op smalle ijsgangen.

Wat me opviel aan deze gletsjer was dat het een positief effect leek te hebben op ieders gemoedstoestand. Het is alsof de gletsjer negatieve ionen wegpompt en het helpt je om je op dat moment tevreden en geaard te voelen. Ik denk ook dat de gletsjer, door het feit dat hij al zo lang bestaat, een zeker gevoel voor geschiedenis geeft en bijna een wijze persoonlijkheid belichaamt. Misschien lag het aan mij, ik heb de neiging om alles te antropomorfiseren.

Op de terugweg naar de stad stopte onze gids ook bij twee prachtige watervallen, Skógafoss en Seljalandsfoss. Omdat ik uit het westen van de VS kom, ben ik niet gewend zoveel water te zien en ik werd getroffen door de rauwe kracht en schoonheid van deze watervallen. Ruwe kracht en schoonheid is een goede analogie voor IJsland in het algemeen.

Al met al was ik zeer tevreden met mijn IJslandse wandeltochtervaring. Deze specifieke tour was niet erg inspannend, dus als je iets fysieks wilt, kun je een andere tour kiezen. Ik denk dat ik hier ooit nog eens terug zou willen komen om een ​​van hun meerdaagse tours te doen.

Bron: Dave Sean Brooks